علی مظهر صداقت و راستی بود. هرگز به امتش دروغ نگفت. برای ماندن و پذیرفتن قدرت نیز حتی به دروغی مصلحتی تن درنداد. 25 سال خانه نشینی را در سخت ترین شرایط برای نگفتن یک دروغ و برقراری نظامی مبتنی بر حق و درستی پذیرفت. چرا که علی واقعا اصولگرا بود و حکومتش حکومتی ارزشی . آیا جز این است که از این ملاکها فرسنگها فاصله داریم؟ جز این است که برای حفظ موقعیت خود و برای مقابله با رقیب ، برای چند روز بیشتر ماندن، حاضریم به هر حق و ناحقی تمسک بجوییم؟
ایام میلاد سراسر خیر و برکت مولا علی (ع) است. افتخار این ملت و مردم اینستکه بیشترین سهم و نقش را در زنده نگه داشتن یاد و خاطره و اندیشه علی داشته است. این ملت افتخار دارد که بالاترین شیعه علی را در خود جای داده است. و ایران کشور علی ابن ابیطالب است.
هدف جمهوری اسلامی ایران تلاش در راستای استقرار یک نظام مردمی ، الهی ، عادلانه و علوی بوده است. به نظر می رسد گذشت 30 سال فرصت مناسبی است که با معیار علی (ع) و اندیشه و رفتار و منش علی (ع) خود را بسنجیم و ارزیابی نماییم.
علی همه وجودش اخلاص بود. همه چیز را برای خدا می خواست و کمترین تظاهر، ریا، کبر و نخوت در وجودش نبود. علی در بالاترین مقام و موقعیت چون رعیتی می زیست و چون کارگری کار می کرد. ما چگونه ایم؟ کارگزاران ما چگونه اند؟ چه قدر و چه میزان برای خدا و چقدر ریا و خودنمایی؟
علی با مردم بود و برای مردم و خود را وقف مردم ساخته بود. رنج آنان را رنج خود می‌دانست. نیازمندان را بر خود ترجیح می داد، برای خود و خانواده اش امتیازی قائل نبود. تجاوز به حقوق مردم ولو یک زن یهودی را روا نمی دانست و بر عوامل حکومتش فریاد می زد. آیا ما نیز چنین هستیم؟ آیا در این مسیر در حرکتیم یا در مسیر مقابل و دور شدن از معیارها؟
علی فریاد و آرمانش عدالت بود . خود و دیگران را در مقابل عدالت یکسان می نگریست . ترجیحی برای خود ، برادر و فرزندانش در برخورداری از امکانات قائل نبود. علی مظهر عدل و انظباط بود. علی امانتدار و حافظ حقوق مردم بود. علی بر دشمن و قاتل خویش نیز جز عدل نمی خواست. ما چطور؟
علی در محکمه و پذیرش قضاوت قاضی، از حق مسلم و حتمی خود گذشت و بر او تاخت که چرا به نفع مدعی مسیحیش رای داده است و آن مدعی با مشاهده این صحنه آغوش به اسلام می گشاید. آیا ما نیز با قاضیان نظام این گونه برخورد می نماییم؟
آیا همه مردم، گروهها و گرایشهای مختلف در برابر قانون مساویند و حقوقشان رعایت می شود؟ یا به راحتی و با عناوین مختلف آنان که با ما نیستند، طرد و حذف می شوند؟
علی در واگذاری مسئولیتها و نصب مقامها تنها ملاکش شایستگی و لیاقت بود ، حرکت در مسیر حق و عدل بود. در مرام علی قوم و فامیل و جناح و باند جایی نداشت. ملاک علی در انتخاب مدیرانش صلاحیت ، تقوا و توانایی بود. در این عرصه خود را چگونه می سنجیم؟ آیا در نظام کشور علی هم اساس در عزل و نصبها، شایستگیها و توانمندی هاست؟ آیا پستها با رعایت حق و عدل اشغال شده اند یا وضع به گونه ای دیگر است؟
علی مظهر صداقت و راستی بود. هرگز به امتش دروغ نگفت. برای ماندن و پذیرفتن قدرت نیز حتی به دروغی مصلحتی تن درنداد. 25 سال خانه نشینی را در سخت ترین شرایط برای نگفتن یک دروغ و برقراری نظامی مبتنی بر حق و درستی پذیرفت. چرا که علی واقعا اصولگرا بود و حکومتش حکومتی ارزشی . آیا جز این است که از این ملاکها فرسنگها فاصله داریم؟ جز این است که برای حفظ موقعیت خود و برای مقابله با رقیب ، برای چند روز بیشتر ماندن، حاضریم به هر حق و ناحقی تمسک بجوییم؟
علی اهل تجمل و تشریفات نبود. دلبسته مال و منال و زیبایی نبود . از قدرت و موقعیتش برای برخورداری بیشتر خود یا خانواده اش سود نجست. از بیت المال و امکانات در اختیارش به هیچ کس از یاران و نزدیکان اجازه برداشتی بدون ضابطه نداد. خوبست در این ویژگی نیز به سنجش خود بپردازیم. قضاوت مردم در رابطه با کارگزاران و دولتمردان خود چیست؟
بیاییم در روز میلادش ، صادقانه تر و خالصانه تر با علی (ع) و راه و منش و اندیشه علی (ع) تجدید عهد نماییم و در راه و روش و رفتار خود خاصه در صورتی که صاحب منصب و مقامی هستیم ، بازنگری نماییم . بدانیم و باور نماییم که حاصل زندگی علی ( ع) پیروزی و رستگاری واقعی بود است . توجه نماییم آنکه چون علی بیاندیشد و همچون او عمل نماید و بر این سیره و روش اصرار ورزد ، رستگار در دو دنیا خواهد بود.
در چنین حالتی است که مردم با علاقمندی به این راه و به این نظام و آیین می گروند. نصرت الهی بر این جامعه نازل و مردم گروه گروه به راه و خواست و آیین الهی وارد می شوند . البته باور داریم همانگونه که علی (ع) خود گفته است، ما نمی توانیم چون او باشیم ولی می توانیم در آن مسیر گام برداریم و البته اذعان داریم که امروز هم در جای جای نظام و کارگزاران جمهوری اسلامی ، در گوشه و کنار ، افراد مخلص و گمنامی یافت می شوند که با عشق و علاقه و بدور از ریا و تظاهر در خدمت اسلام و مردم و در تداوم راه امام و شهیدان ، ایثارگرانه به تلاش ادامه می دهند . و آنچه که تا کنون این مجموعه را علی رغم کاستیها و ضعفها برپا استوار داشته است وجود چنین عزیزانی است، که انشاءالله به نحوی شایسته توسعه یابند.